Η γάτα του Σρέντιγκερ

Ντρίν – Ντρίν. Πρέπει να ξυπνήσω, από τη δουλειά θα είναι πάλι. Ούτε τρεις ώρες δεν έλειψα, πάντως ελπίζω να είναι κάνα διαδικαστικό. Καλύτερα χαρτούρα παρά πτώμα. Το αίμα είναι όμορφο μόνο σε ασπρόμαυρο φόντο. Μόνο σε φιλμ νουάρ με κινηματογραφικούς και λογοτεχνικούς ήρωες.

-          Ναι, είπα κάπως βαριεστημένα. Κοιμισμένα θα έλεγα.

-          Έλα, Γιάννη, έχουμε μαχαιρωμένο πτώμα. στη υπόγεια διάβαση στη Συγγρού, μπροστά στο πάντειο. Πρέπει να πας.

-          Καλά θα πάω, γαμω την παναγία μου.

Φόνος λοιπόν, πτώμα, μαχαιριές, αίματα. Όλα αυτά τα όμορφα. Αναρωτιούνται πολλές φορές οι άνθρωποι τι όνειρα βλέπουμε και πως κοιμόμαστε εμείς οι ντετέκτιβ. Σας πληροφορώ ότι μια χαρά κοιμόμαστε. Ο μόνος φόβος που έχουμε είναι αυτός που συνέβη. Να μας ξυπνούν την ώρα που κοιμόμαστε. Συνήθως η πραγματικότητα είναι χειρότερη από τους εφιάλτες μας. Πεινάω κιόλας ο μαλάκας. Δεν πρόλαβα να φάω από όταν γύρισα από τη δουλειά. Είχα πάει από το πρωί στο γραφείο και έκατσα μέχρι τις 10 το βράδυ. Έπρεπε να κλείσω εκείνους τους φακέλους από τον προηγούμενο μήνα. Άλλαξε λέει η ηγεσία και δεν ανέχεται πλέον καθυστερήσεις. Βρήκαμε τον ένοχο. Τέλος η χαρτούρα και αμέσως στο αρχείο. Αρχίδια, αυτούς δεν θα τους δούμε ποτέ με πιστόλι στο χέρι. Ούτε πάνω από κάποιο πτώμα. Θα κάθονται στο γραφείο τους να δίνουν εντολές.

Σηκώθηκα, είχα αφήσει παραδόξως μια γουλιά ουίσκι στο ποτήρι. Προφανώς και την ήπια, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου, με κοίταξα στον καθρέφτη που πάλι έγερνε λίγο προς τα αριστερά. Κάποια στιγμή πρέπει να το φτιάξω, να βάψω και το μπάνιο. Η μπογιά πίσω έχει ξεφτίσει σημαντικά. Μούχλα είναι αυτό ρε πουστη, τι λέω, έχει ξεφτίσει, άκου έχει ξεφτίσει. Έβαλα ένα πουλόβερ πάνω από το πουκάμισο, έκανε κρύο, πολύ κρύο έξω, για να μην βάλω πουκάμισο. Πήρα το παλτό μου, τα κλειδιά του αυτοκινήτου και του σπιτιού, τα έβαλα στην τσέπη. Έβαλα και τη ρεπούμπλικα και ξεκίνησα. Ένας φίλος έλεγε τις πρώτες μέρες στο γραφείο πως ντετέκτιβ χωρίς καπέλο δεν είναι ντετέκτιβ. Έφυγε μετά το πρώτο θύμα. Δεν άντεξε ζήτησε μετάθεση. Παρόλα αυτά κράτησα τη συμβουλή του. Πέρασαν και 20 χρόνια από τότε και ακόμα εδώ είμαι. Δεν κατέληξα ποτέ αν με κράτησε το καπέλο ή η λίγη ομολογουμένως δουλειά που έχουμε. Οι άνθρωποι είναι πολιτισμένοι στις μέρες μας. Άντε καμιά γριούλα να κλέψουν. Ούτε μαφίες ούτε μαχαιρώματα και εξαφανίσεις. Παλιά γίνονταν αυτά. Πλέον μόνο σε σειρές και god bless America από δαυτες έχουμε πολλές.

Γαμημένη σακαράκα. Πάρε μπρος. Άντε επιτέλους. Οδηγώ και σκέφτομαι πόσο πιο όμορφα ήταν πριν λίγο στο κρεβάτι μου. Και πόσο βλάκας είναι αυτός ο Μήτσος που με πήρε και με σήκωσε από το κρεβάτι. Έφτασα πάρκαρα λίγο πιο πίσω από την πάντειο. Ήδη είχαν αποκλείσει την είσοδο στην υπόγεια διάβαση. Μην περιμένετε να σας πω ότι ήταν σκοτεινή για την οικονομία της αφήγησης . μια χαρά φώς είχε. Αυτό το κιτρινιάρικο. Είχε και αυτές τις μαλακίες τα κάγκελα για να μην περνάνε τα μηχανάκια ή τα ποδήλατα δεν ξέρω και γω τι. Μάλλον για να πάρει κάποιος σιδεράς μερικά λεφτά παραπάνω πρέπει η αλήθεια είναι να έγιναν. Το μόνο καλό ήταν ότι δούλευε η καντίνα και γω πραγματικά πείναγα. 

-          Ένα χοτ ντογκ με από όλα μέσα

-          Θέλετε και καραμελωμένα κρεμμύδια

-          Φυσικά, αποκρίθηκα κάπως βαριεστημένα πάλι 

Πάντα η αλήθεια είναι, η πρώην γυναίκα μου, μου έλεγε να βάλω λίγο κέφι στις προτάσεις μου. Ποτέ δεν το έκανα Μπορεί και να χωρίσαμε και για αυτό. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβα γιατί με έσυρε στο δικηγόρο για να υπογράψουμε τα χαρτιά για εκείνο το διαζύγιο. Συναινετικό προφανώς, της έδωσα ότι ήθελε. Βαριέμαι τα δικαστήρια, δεν έχουμε και ενόρκους εδώ να είχε λίγο πλάκα όταν περιγράφεις πως το αίμα πετάγεται σαν πίδακας και πως δεν χρειάζεσαι και κανα μαχαίρι λίστερ ξέρω γω για να πριονίσεις το κόκκαλο της κλείδας και να τους βλέπεις με γουρλωμένα μάτια να κοιτάζουν δήθεν αηδιασμένοι αλλά βαθιά μέσα τους να ερεθίζονται και λίγο. Ο φόνος η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά αρχέγονος. Η Βίβλος λέει από τότε που υπήρχαν 4 άνθρωποι στον πλανήτη.  Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, αν οι πρωτόπλαστοι έκαναν δύο άντρες, τον Κάιν και τον Άβελ πως συνεχίστηκε το είδος ; Άστα για τους πιστούς αυτά άλλωστε έχεις να φας το έτοιμο χοτ ντόγκ σου. Ήταν και κάτι μπατσάκια εκεί δίπλα που έλεγαν τι είχαν δει κάτω στην διάβαση. Τους προσπέρασα και κατέβηκα με το χοτ ντογκ στα χέρια. Ήταν νόστιμο δεν μπορώ να πω και πραγματική λύτρωση για την πείνα μου.

- Γεια σου Γιώργο. Τι έχουμε λοιπόν ;

- Το όνομα του είναι Δημήτρης Γιάνναρης. Καθηγητής κβαντικής οπτικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Τρεις μαχαιριές δύο χαμηλά στην κοιλιακή χώρα και μία λίγο πιο πάνω.

- Βλέπω σύρθηκε, έχει αίματα ο και λίγο πιο πίσω

 

- Ναι, μάλλον τον μαχαίρωσαν λίγο πιο πίσω και τον παράτησαν μετά. 

- Βρήκαμε το μαχαίρι ή μήπως ξέρουμε γιατί είναι εδώ ;

- Δεν βρήκαμε τίποτα από τα δύο ακόμα. Έχει γυναίκα και δυο παιδιά. Φρόντισα να το μάθει η γυναίκα του

- Ελπίζω διακριτικά, είπα καθώς έσκυψα και έβαλα το χε΄ρι μου στο σακάκι του

-Βαλε γάντια για όνομα του θεού ρε Γιάννη.

- Γαμησε με που θα βάλω και γάντια, άσε που δεν έχει και τίποτα.

Δεν ξέρω γιατί το είπα αυτό, ενώ είχα πιάσει ένα χαρτάκι, που το έβαλα ασυναίσθητα στην τσέπη μου χωρίς να το καταλάβει ο συνάδελφός μου. 

-          Ωραία κάνε τα διαδικαστικά από εδώ και πέρα, να μεταφερθεί να γίνει ιατροδικαστική εξέταση και βλέπουμε. Ποιος μας ειδοποίησε έχουμε κανα μάρτυρα.

-          Ναι μας ενημέρωσε μια τραβεστί που έκανε πιάτσα λίγο πιο πάνω, την ρωτήσαμε ξέρεις τα κλασσικά, της πήραμε κατάθεση δεν μας είπε τίποτα σπουδαίο.

Κιτρινιάρικο φώς με μερικές λάμπες να μην φωτίζουν, αποπνικτική σχετικά ατμόσφαιρα από τα χνώτα όλων αυτών των μαζεμένων μπάτσων. Το θύμα με σπασμένα τα γυαλιά του, εμφανές τον τρόμο στο βλέμμα του, άνθρωπος μιας κάποιας ηλικίας και από πάνω του δύο πελώρια μάτια να σε κοιτάζουν. Αυτά τα γκράφιτι πάντα κάνουν το σκηνικό λίγο πιο απόκοσμο από ότι είναι και ζούμε και σε μια χώρα με όλους αυτούς τους ηλίθιους που σταυροκοπιούνται τώρα μπροστά μου για το κακό που θα μπορούσε να βρει τους ίδιους αν έρχονταν από δώ λίγο πιο νωρίς. Στα αρχίδια τους το θύμα. Αυτοί να μην πάθουν κακό. Πόσο μάλλον ο δολοφόνος, εκείνος έχει καταδικαστεί για αυτούς σε αιώνιο βασανισμό στην κόλαση. Έλληνες .

Τέλειωσε και το χοτ ντογκ. Πάω να πάρω άλλο ένα. Χαμός στην καντίνα σήμερα. Τρελό τζίρο θα έκανε ο τύπος. Αυτός μάλλον θα χαίρετε που είχαμε το συμβάν . Δεν συμβαίνουν αυτά κάθε μέρα. Τρώω και το δεύτερο χοτ ντογκ μπαίνω στο αμάξι. Δεν έχει και καλοριφέρ το ρημάδι. Μετά από αυτό τέλος, θα πάρω άλλο. Θα ζητήσω πιο πολλά λεφτά. Πρέπει να καλύπτω και τη διατροφή της ηλίθιας. βασικά εγώ είμαι ο ηλίθιος, εκείνη έξυπνη είναι. Πάω για ύπνο. Είναι τρεις η ώρα. Αύριο πάλι.

-          Καλημέρα Χριστίνα

-          Καλημέρα Γιάννη, η εφημερίδα είναι πάνω στο γραφείο σου και καφε έχει στη μηχανή.

Βάζω ένα φλιτζάνι καφέ και ξεφυλλίζω την εφημερίδα. Πουθενά για το φόνο. Περίεργο. Μόνο πολιτική επικαιρότητα και αθλητικά. Κανονικά θα έπρεπε να έχει εκτενή αναφορά. Κάτι τέτοια πουλάνε πολύ.

-          Χριστίνα, τι έγινε με το χθεσινό φόνο, μάθαμε τίποτα από τον ιατροδικαστή ;

-          Ποιο φόνο ;

-          Του καθηγητή στη πάντειο ρε συ, χθες το βράδυ.

-          Τι λες ρε Γιάννη δεν έγινε κάποιος φόνος χθες

-          Πλάκα μου κάνεις και εγώ που πήγα χθες το βράδυ που με πήρε τηλέφωνο ο Μήτσος από τα αποτυπώματα.

-          Αποκλείετε εσυ έφυγες χθες στις 10 από δώ και ο Μήτσος έχει άδεια από τη Δευτέρα δεν μπορεί να σε πήρε τηλέφωνο από εδώ. 

-          Έλα πλάκα κάνεις τώρα. Φτάνει δεν έχω όρεξη.

-          Γιάννη είσαι καλά ; όνειρο έβλεπες ;

Συνεχίζεται…